دكتر اكبر عالمي، درباره اينكه به نظر مي رسد، در تلويزيون ما به مقوله مجري توجه كمتري مي شود و عناصر اصلي بيان، چهره و سواد عمومي كه مهمترين عوامل اجرايي يك مجري به شمار مي رود، دركمتر مجري شبكه هاي ما به چشم مي خورد، در گفت وگو با خبرنگار تلويزيوني "مهر" گفت: مجري در تمام شبكه هاي تلويزيوني دنيا، خط اول تماس با تماشاگر و بيننده محسوب مي شود. اين عنصر اجرايي، ويترين سليقه مديران يك شبكه است و به همين خاطر از نظر صورت، لباس و اندام كه در مجموع شكل ظاهري او را تشكيل مي دهد بايد تاثيري آگاهانه و ناخودآگاه بر تماشاگر به جا بگذارد. لحن صدا، نوع گويش و تسلط به فن بيان در طبقه بندي برنامه هاي متفاوتي كه از تلويزيون پخش مي شود و بايد از سوي مجري ارايه شود از اهميت بسيار بالايي برخوردار است.
وي خاطر نشان كرد: يك مجري تلويزيوني بايد سفرهاي بسياري انجام دهد و ميزان مطالعه، سطح شنيده ها و ديده هاي خود را به شدت افزايش دهد. از طرفي به اين جهت كه نماد و نشانه سليقه يك ملت محسوب مي شود، بايد قبل از پذيرفتن اين شغل معاشراني داشته باشد كه به او سليقه و شيوه نشستن، حرف زدن، راه رفتن، انتخاب لباس و كلمه، بهره مندي استفاده از زبان بدن ( Body Language ) بياموزند. چون تلويزيون هم به ميم ( حركات صورت ) و هم پانتوميم ( حركت بدن ) نياز دارد.
اين كارشناس رسانه با توضيح اينكه بسياري از مجريان تلويزيون ما در بيان و حركت ايرادهاي زيادي دارند، تاكيد كرد: مجريان ما نقش بازي مي كنند كه اين مساله خوشايند و پسنديده نيست. بسياري از مجريان به طرز ناشايستي حروف و كلمات را اشتباه تلفظ مي كنند يا جويده جويده و با لحني نامناسب حرف مي زنند يا به ناگاه خودماني مي شوند، آنچنان كه تصور مي كنند صميميت برنامه افزايش يافته است و رسميت حضور را مد نظر قرار نمي دهند. اين در حالي است كه صميميت و رسميت حضور تعاريف جداگانه اي دارند و هيچ مجري با عنوان نوآوري حق ندارد سليقه سخن گفتن فرزندان اين كشور را عقب ببرد و ادعا كند من با زبان صميميت با مردم سخن مي گويم.
دكتر عالمي به عنوان راهي براي رفع اين مشكل پيشنهاد كرد: به عقيده من يك سري كارشناس تلويزيون بايد درهر دوره سه ماهه به صورت موظف و دقيق به ارزيابي فعاليت مجريان تلويزيون بپردازند و بدون هرگونه جهت گيري اقدام به حذف يا ارتقاء فعاليت مجريان تلويزيون نمايند. چون احساس مي كنم برخي از مجريان به دليل داشتن روابط مشغول به كار شده اند و از ضوابط لازم در اين زمينه بي بهره هستند. مجريان و گويندگان تلويزيون ما از زبان به شكل سليقه اي استفاده مي كنند و چون پدر و مادرها فرصت كافي براي آموزش سخن گفتن به فرزندان خود را ندارند، گويندگان مسووليت بسيار سنگيني در برابر گفته هاي خود دارند. به عقيده من يك مجري بهتر از هر شخص ديگري مي تواند درباره كار خود قضاوت داشته باشد و از خود بپرسد كه بهتر از من مجري ديگري نيست؟!
وي در ادامه اظهار داشت: تلويزيون خاصيت عجيبي دارد. اگر گوينده اي در جلوي تلويزيون ضعيف ظاهر شود، مورد نفرت مردم قرار مي گيرد و بيننده نه تنها از گوينده كه نسبت به سليقه مدير شبكه و حتي رسانه هم دچار نفرت مي شود. گاهي نوع پوشش گويندگان مرد، شايسته بينندگان تلويزيون نيست. برخي اوقات شيوه نشستن آنها شايسته فرهنگ ايراني نيست و حركات دست، سر و گردن، صورت و راه رفتن گويندگان مناسب نيست. برخي از مجريان تلويزيون ما در اندام بياني خود نقص خلقت دارند. براي نمونه زبان آنها روي دندان گير مي كند و مشخص نيست چه اصراري در استفاده از اين افراد وجود دارد. چه اصراري هست كه مجريان اداي آدم هاي الكي خوش را در بياورند و از واژگان محمل استفاده كنند و بگويند اينها واژگان كوچه و بازارند و هر واژه اي اجازه ورود به تلويزيون را پيدا مي كند.
عالمي درباره پديده رو به گسترش بازيگر - مجري كه در شبكه هاي تلويزيون ما به شدت باب شده است و براي مجري گري از حضور بازيگران مختلف استفاده مي شود، يادآور شد: گوينده خبر كه به عنوان رسمي ترين بخش برنامه سازي در تلويزيون مطرح است در هنگام خواندن خبر بايد بداند كه بازيگر مسلطي است. اما نبايد بازي او ديده شود. يعني بايد به اندازه اي طبيعي رفتار كند كه هيچ نفهمد اين بازي رسمي براي كاري بسيار رسمي است. ما اصولا" چيزي به عنوان گوينده - بازيگر نداريم. اين گونه اجراي برنامه را به اصطلاح لوس بازي مي گويند. مساله اينجاست كه رسميت حضور در همه حال بايد از سوي مجري مورد توجه قرار بگيرد. حتي در برنامه هاي تفريحي بايد از قانون رسميت حضور استفاده شود. اين مخلوط و ابداع گوينده - مجري - بازيگر كار درستي نيست و تلويزيون را در اين زمينه به عقب مي برد.
نظر شما